0

وبلاگ

سامانه آموزش سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور مقالات دانش محور معرفی توانایی ها و ویژگی های ماهواره لندست 9

معرفی توانایی ها و ویژگی های ماهواره لندست 9

معرفی توانایی ها و ویژگی های ماهواره لندست 9

ردیبای تغییرات سطح زمین در چند دهه

در حدود نیم قرن، پروژه لندست، درک و فهم ما از سطح کره زمین را شکل داده است. از را اندازه و پرتاپ اولین ماهواره لندست در سال 1972، این ماهواره بیش از 8 میلیون تصویر از سطح کره زمین برداشت نموده که شامل زمین های کشاورزی و شهرهای در حال رشد و توسعه، جنگل ها و نیز یخچال های در حال حال ذوب بوده است. این داده های با ارزش به صورت رایگان در دسترس بوده و در اختیار عموم قرار گرفته است که باعث پیشرفت ها و اکتشافات علمی و آگاهی یافتن از وضعیت منابع طبیعی و اکولوژیکی کره زمین شده است.

جریان پیوسته داده های لندست محققین را قادر ساخته که پوشش اراضی را برای بیش از 48 سال در مقیاس جهانی پایش و کنترل کنند. با تصاویری که دارای پیکسل هایی به اندازه یک زمین بیس بال، هستند، چیزی در حدود 30 متر، تصاویر ماهواره ای لندست، به اندازه کافی دارای جزئیات در تشخیص تغییرات طبیعی و آنتروپوژنیک در چشم اندازهای مختلف می باشد.

بیش از 18000 مقاله تحقیقی و علمی از داده های لندست استفاده کرده اند. این پروژه به تشخیص سلامتی محصولات کشاورزی و محدوده تحت آبیاری اراضی کشاورزی در مقیاس جهانی نیز کمک نموده است. داده های ماهواره لندست، به سازمان ها و ارگان ها در تشخیص جنگل زذایی در مناطقدور افتاده و صعب العبور، در کقیاس جهانی کمک می کند و میزان تاثیر آتش سوزی های طبیعی را در این مناطق به صورت کمی تعیین می کند. داده های این ماهواره همچنین در ارتقای وضعیت زیستی مناطق اکولوژیکی و نیز در مدیریت مخاطرات طبیعی مودر استفاده قرار گرفته و مفید می باشد.

پروژه لندست، یک همکاری مشترک بین سازمان هوا و فضای آمریکا (NASA) و سازمان زمین شناسی آمریکا (USGS) می باشد، که طولانی ترین و پیوسته ترین تصویر برداری از سطح کره زمین از فضا را فراهم کرده است. ثبات و پیوستگی داده های پوشش اراضی ماهواره لندست از یک سنسور به سنسور دیگر و از سالی به سال دیگر، دریابی تغییرات پوشش زمین را از سال 1972 تا کنون امکان پذیر ساخته است. همچنین این این پروژه در آینده نیز با استفاده از ماهواره لندست 9 نیز ادامه می یابد. با استفاده از تکنولوژی بهتر به نسبت گذشته، لندست 9 تصاوی برداشتی از سطح زمین را ارتقا کیفی و بهبود می دهد و آرشیو داده های موجود از سطح زمین را به بیش از 50 سال می رساند.

بر اساس میراث ماهواره های سری لندست، تا پیش از سال 1972، ایده استفاده از داده های ماهواره ای برای پایش، نقشه کشی و اکتشاف، یک ایده خلاقانه و نو به شمار می آمد. برنامه لندست، که شامل مجموعه ای از ماهواره های مشاهده زمینی می شد، به صورت مشترک توسط NASA و USGS مدیریت می شود و به صورت انقلابی روشی که انسان می توانست سیاره زمین را مشاهده نموده و مطالعه کند، را تغییر داد. شکل گرافیکی فوق، 9 ماهواره ای را که سری ماهواره های لندست را تشکیل میدهند، را نشان می دهد. لندست 6 در یک پرتاپ نا موفق در سال 1993 در فضا از بین رفت. لندست 7 و 8 همچنان عملیاتی بوده و در حال تصویر برداری از سطح زمین می باشند و لندست 9 میراث سری ماهواره های لندست را دنبال خواهد کرد.

با استفاده از تکنولوزی روز دنیا، لندست 9 با کیفیت ترین داده هایی که تا کنون ماهواره های سری لندست برداشت کرده اند، را برداشت و آرشیو می کند که البته همچنان این داده های جدید قابل مقایسه با داده هایی که توسط ماهواره های مشاهدات زمینی که در گذشته اخذ شده اند را دارا می باشند. ماهواره جدید لندست 9 بیش از 700 سین تصویر از سطح کره زمین را به آرشیو سری لندست در هر روز اضافه می کند. مدار گردش نزدیک به قطب به سنسور ماهواره امکان تصویر برداری از کل سطح کره زمین هر 16 روز یکبار را می دهد.

زمانی که لندست 9 به همراه لندست 8 در مدار قرار بگیرد، این دو ماهواره به یکدیگر قادر خواهند بود ه تمام سطح کره زمین را هر 8 روز یکبار برداشت کنند. لندست 9 دو سنسور را حمل می کند که عمدتاً مشابه سنسورهای ماهواره 8 می باشد. سنسور OLI-2 و سنسور TIRS-2 سنسورهایی هستند که ماهواره لندست 9 حمل می کند. هر دوی این سنسورها نوری یا اپتیکی هستند که دارای 11 باند در طیف نور مرئی، مادون قرمز نزدیک، مادون قرمز موج کوتاه و مادون قرمز حرارتی می باشند.

داده هایی که از این سنسورها برداشت می شود، در مرکزی به نام (Earth Resources Observation and Science) به صورت مخفف EROS در سازمان زمین شناسی آمریکا، در داکوتای جنوبی پردازش شده و سپس ذخیره سازی می گردد. در این مرکز داده های ارزشمند چندین دهه مربوط به ماهواره های سری لندست، ذخیره سازی شده اند و در اختیار عموم قرار گرفته اند. در حالی که جمعیت کره زمین به 8 بیلیون نفر رسیده، ماهواره لندست 9 با ثبات و پیوستگی به جمع آوری داده های مربوط به تغییرات پوشش سطح زمین و نوع کاربری سیاره مان می پردازد و باعث ارتقای مطالعات و پژوهشهای علمی از اثرات افزایش جمعیت بر تغییرات سطح کره زمین می گردد.

لندست 9 دارای قدرت تفکیک مکانی مشابه سنسورهای پیش از خود می باشد و داده ه با دقت بر روی سطک کره ترسیم می شوند و در نتیجه محققین و پژوهشگران می توانند به مطالعه تغیرات هر پارسل یا پیکسل در طول زمان بپردازند.

ادامه میراث ردیابی کیفیت آبها در ماهواره لندست 9

تشخیص جلبک ها از فضا: شکوفه های مضر خزه ای می تواند باعث مشکلات زیادی در نواحی ساحلی ایالات متحده آمریکا شود. هنگامی که ارگانیسم های سمی آبی تولید مثل می کنند و چندین برابر می شوند شکوفه های جلبکی شکل می گیرد که می توانند حیوانات خانگی و انسان ها را بیمار کنند، آب های شرب را آلوده نموده و باعث مسدود شدن سایت های شنا و قایق رانی در نواحی ساحلی شوند. با منابع محدود پایش این شکوفه های غیر منتظره جلبکی، مدیران منابع آب، به سمت داده های ماهواره ای لندست و سایر ماهواره های مشاهده زمینی گردش کرده اند. با رزولوشن متوسط ماهواره لندست، داده های مورد نیاز برای پایش این پدیده در دسترس قرار می گیرند. داده های ماهواره ای ناسا همچون لندست، می تواند دانشمندان را در ردیابی و پایش کیفیت آب در بیش از 60 درصد ایالات متحده آمریکا یاری کند. همچنین این داده ها در مورد دریاچه ها و مخازن آبی و بیش از 170000 پهنه آبی قابل استفاده می باشد. در شکل زیر شکوفه های جلبکی سبز رنگ در دریاچه غربی اری توسط ماهواره لندست 8 در تاریخ 26 سپتامبر سال 2107 برداشت شده است.

سنسور تصویربردار زمینی OLI-2

سنسور OLI-2 تصاویر ارزشمند و مفیدی از سیاره زمین فراهم می آورد. دریاچه های در حال خشک شدن، یخ ها و یخ چال هایی که در حال عقب نشینی هستند، زمین های زراعی که به صورت نواری تا کیلومترها کشیده می شوند همگی پدیده هایی هستند که توسط داده های ماهواره ای برداشت شده توسط این سنسورها قابل بررسی و مشاهده هستند. البته داده هایی که در پشت این تصاویر قرار گرفته اند به دانشمندان و مدیران زمین اطلاعات بسیار بیشتری می دهند. 

در داخل سنسور OLI-2 هزاران تشخیص دهنده دیجیتالی قرارد ارد که به صورت نواری در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. این تشخیص دهنده ها، به انعکاس نور از سطح زمین در 9 طول موج مختلف شامل طول موج مرئی، مادون قرمز نزدیک و مادون قرمز موج کوتاه حساس هستند. با داده هایی که از این باندها به دست می آید هم به صورت منفرد و هم به صورت ترکیبی سطح زمین در تصاویر ظاهر می گردند.

به عنوان مثال، گیاهان سالم، نور مادون قرمز نزدیک را منعکس می سازند، بنابراین دارای سیگنال قدرتمندی در آن باند به نسبت سایر باندها هستند، که این موضوع برای دانشمندان اطلاعاتی در مورد وضعیت رشد و نمو گیاهان فراهم می آورد. اطلاعاتی به دست آمده از باندهای مادون قرمز موج کوتاه می تواند در مدیریت اکوسیستم ها مورد استفاده قرار گیرد به این صورت که مناطقی که بر اثر آتش سوزی های طبیعی پوشش گیاهی خود را از دست داده اند، قابل شناسایی هستند. باندهای نور مزئی می تواند نوسانات جزئی تغییر رنگ دریاچه ها را بارز ساخته و به مدیران منابع آبی در تشخیص پتانسیل ایجاد شکوفه های جلبکی خطرناک و مضر کمک کنند.

بسیاری از این باندها در لندست 9، مطابق با طول موج های تشخیصی نسل قبلی یعنی لندست 8 می باشد که به لندست 9 امکان حفظ پیوستگی با مشاهدات برداشت شده در دهه های قبلی را می دهد. سنسور OLI لندست 8، دارای دو باند جدید بود: یکی ه ابرهای سیروس را تشخیص می داد و دیگری که برای مشاهدات آبهای ساحلی و آئروسل ها ارتقا داده شده بود. لندست 9 داده های 14 بیتی از سنسور OLI-2 اخذ می کند که در مقایسه با داده های 12 بیتی برداشت شده توسط سنسور OLI لندست 8 ارتقا داده شده است. این ارتقای کیفی باعث بهبود مشاهدات نواحی تیره و تاریک همچون جنگل ها و آب های نواحی ساحلی می گردد.

سنسور OLI-2 دارای قدرت تفکیک مکانی 3 متر در بیشتر باندهای طیفی می باشد، به این معنا که هر پیکسل نمایش دهنده سطحی در حدود یک زمین بیس بال است. همچنین این سنسور دارای عرض برداشتی در حدود 185 کیلومتر می باشد. تریب عرض برداشت  و قدرت تفکیک مانی میانه به سنسور OLI-2 امکان پوشش سطح وسیعی را می دهد در حالی که همچنان قدرت تفکیک مکانی مناسب برای تشخیص زمین های کشاورزی، جنگل ها و یا توسعه ساخت  سازها که اطلاعات مهمی برای برنامه ریزان شهری و مدیران منابع ارضی و کمیته های آنالیز محیطی هستند، را حفظ می کند.

ادامه میراث لندست در بخش واکنش به مخاطرات و فجایع محیطی

نقشه های اقدام اورژانسی نواحی سوخته. پیش از آنکه دود آتش سوزی های طبیعی خاموش شود، متخصصین بازیابی جنگل دست به کار می شوند. آنها نقشه هایی که از داده های تصاویر ماهواره ای لندست به دست آمده اند و به نام نقشه های اقدام اورژانسی نواحی سوخته نامیده می شوند را آنالیز نموده تا نواحی که آتش پوشش گیاهی را تخریب نموده و خاک در معرض قرار گرفته است را تعیین کنند تا سپس مشخص شود بیشتر برای عملیات بازیابی اورژانسی باید بیشتر در چه مناطقی متمرکز شوند. در مطالعه ای که در سال 2017 انجام گرفت این نقشه ها می توانند سالانه چیزی در حدود 7.7 میلیون دلار برای آژانس های فدرالی ایالات متحده در برخورد بعد از آتش سوزی های گسترده طبیعی صرفه جویی در هزینه ها را به دنبال داشته باشد. مدیران مربوط به این آتش سوزی ها، تصاویر پیش و بعد از آتش سوزی ها را در باندهای مادون قرمز نزدیک، آنالیز می کنند که از پوشش گیاهی سالم در این محدوده طیفی انعکاس قوی یا سیگنال قوی وجود دارد. باندهای مادون قرمز موج کوتاه را نیز کخ انعکاس هنده اراضی لخت و بدون پوشش هستند نیز مورد استفاده آنها قرار می گیرد تا نواحی سوخته یا بدون پوشش گیاهی را تشخیص دهند. تصویر زیر، موقعیت دود آتش در نیومکزیکو در سال 2013 را نشان می دهد. در تصویر سمت چپ که مربوط به زمان پیش از آتش سوزی است، یک تصویر تریب رنگی کاذب از لندست 8 در تاریخ 28 می 2013 می باشد. تصویر وسط که مربوط به زمان آتش سوزی است، موقعیت آتش و نواحی سوخته شده را در 13 جون 2013 نشان می دهد در حالیکه آتش همچنان در حال رشد و توسعه است. تصویر سمت راستنمونه ای از نقشه واکنش اورژانسی نواحی سوخته است که توسط داده های ماهواره ای لندست به دست آمده است، که نواحی با رنگ قرمز تیره، زرد و سبز به ترتیب شدت سوختگی اراضی را نشان می دهد. مدیران آتش سوزی های طبیعی از این نقشه ها برای عملیات بازسازی مستقیم این اراضی استفاده می کنند.

سنسور مادون قرمز حرارتی 2 (TIRS-2)

چه پوشش زمین، یک زمین زراعی باشد، یک پارکینگ و یا یک کوه یخی شناور، در هر صورت تابش مادون قرمز یا گرما از آن ساطع می شود. با تشخیص تابش در دو طول موج حرارتی، سنسور TIRS-2 ماهواره لندست 9 می تواند دمای سطح زمین و آب را در سیاره زمین اندازه گیری نماید.

سنسور TIRS-2 از باندهای حرارتی برای تشخیص نوسانات جزئی حرارتی مورد استفاده قرار می گیرد. تشخیص دهنده های این سنسور به نام تشخیص دهنده های تصویری مادون قرمز کوانتومی یا QWIPs نامیده می شوند که در مرکز فضایی ناسا به نام گودارد توسعه پیدا کرده اند. تابش مادون قرمز حرارتی در طول موج خاصی باعث تحریک الکترون ها در QWIPs می شوند، که باعث ایجاد سیگنال های الکتریکی می شود که این سیگنال ها برای تعیین دمای سطح زمین مورد استفاده قرار می گیرند.

مشاهده دمای سطح زمین از فضا می تواند مشکل باشد، زیرا رطوبت اتمسفر و دمای هوا می تواند در سیگنال خطا ایجاد کند. اثرات اتمسفری در باندهای حرارتی TIRS-2 مقداری متفاوت خواهد داشت که این موضوع باعث می شود که تصاویر حرارتی یکی از باندها تیره تر از باند دیگر باشد. برنامه های کامپیوتری می توانند این تفضل را آنالیز نموده و اثرات اتمسفری مربوط به آن را از بین ببرند و تصاویر دمایی دقیق تری از سطح کره زمین ایجاد کنند. که این پروسه بخشی از تصحیحات اتمسفری مربوط به این تصاویر تلقی می گردد.

TIRS-2 دارای ساختاری مشابه سنسور اصلی TIRS در لندست 8 می باشد اما مشکل پراکنش نور در تلسکوپ سنسور TIRS در سنسور TIRS-2 بر طرف شده است. در حالی که TIRS دارای عمر طراحی 3 ساله می باشد، سنسور TIRS-2 دارای قدرت بیشتر و عملکرد بهتری بوده و دارای عمر طراحی حداقل 5 ساله می باشد. سنسور TIRS-2 همچون OLI-2 یک سنسور Pushbroom می باشد که دارای تشخیص دهنده های آرایه ای است که در کنار یکدیگر قرار گرفته اند تا میدان دیدی در حدود 185 کیلومتر با قدرت تفکیک مکانی 100 متری را ایجاد کنند.

مدیران منابع آب، از اندازه گیری های دمایی به دست آمده از ماهواره لندست برای بررسی و ردیابی آب مصرفی در بخش کشاورزی استفاده می کنند. آب منفذی خاک همچون آب آزاد شده از برگ درختان منجر به دمای سردتر در زمین های زراعی آبیاری شده و سالم می باشند که توسط داده های TIRS قابل تشخیص می باشند.

دانشمندان و مدران منابطع طبیعی از مشاهدات حرارتی ماهواره لندست برای تعیین حدود آتش های فعال استفاده کرده اند به طوری که باندهای حرارتی می توانند در دود نفوذ کرده و طوقه آتش را شناسایی کنند. داده های TIRS نیز در دید شب نواحی قطبی ، ردیابی کوههای یخی در زمستان زمانی که نور مرئی در سایر باندها بسیار کم است، نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

مهندسان ناسا در مرکز گودارد در حال کار بر روی سنسور TIRS-2، این سنسور دمای سطح زمین را در ماهواره لندست 9 اندازه گیری می کند.

ادامه میراث ماهوراه لندست 9 در پایش یخ و برف

ردیابی یخ ها در تاریی قطبی. در تاریکی اقیانوس منجمد شمالی کوههای یخی عظیم الجثه ای از سکوی یخی لارسون در ژئولای 2017 آزاد گردید. به وجود نبود نور خورشید، تصاویر حرارتی به دست آمده از سنسور TIRS لندست 8، قادر به تشخیص چگونگی جدا شدن کوه یخی به اندازه دلور بروک بود. در سپتامیر 2017، سنسور TIRS لندست 8، این تصویر کاذب رنگی از این کوه یخی را برداشت کرده است که گرمی و سردی نسبی سطح آن را نشان می دهد که به دانشمندان امکان ردیابی جدایی و جا به جایی این کوههای یخ را می دهد. رنگ های آبی روشن و سفید سطوح سردتر را نشان می دهد که شامل سوهای یخی و کوههای یخی ضخیم می باشند. رنگ صورتی مناطقی را نشان می دهد که دارای یخ نازک دریایی است و مناطقی که دارای تلفیقی از آب، یخ، و برف هستند که به آن ملانژ گفته می شود. رنگ زرد و نارنجی نشان دهنده سطوح گرم می باشد همچون آب های آزاد بین سکوی یخی و کوههای یخی شناور. در شکل زیر نمونه ای از تصویر حرارتی لندست در شناسایی یک کوه یخی نشان داده شده است.

ادامه میراث ماهواره لندست 9 در کمک به کشاورزان

استفاده از داده های لندست در ردیابی تغییرات محصوصلات زراعی. از محصولات زراعی اصلی همچون ذرت و گندم تا محصولات منطقه ای همچون برنج و مرکبات، دپارتمان کشاورزی ایالات متحده به نام USDA زمین های زراعی آمریکا را با استفاده از داده های به دست آده از ماهواره های لندست ردیابی و پایش می کنند. ماهواره های لندست جزئیات را حتی در مقیاس انشانی مشاهده می کند که این جزئیات می تواند در حد یک زمین بیس بال باشد  و همچنین امان تفکیک زمین های کشاورزی نیز در این تصاویر وجود دارد. آژانس داده های مربوط به اراضی زراعی هکه در سال 1997 در داکوتای شمالی به عنوان آزمایشی ایجاد شد نیز از این داده ها بهره می برد. سایر ایالات ها نیز به این برنامه علاقه مند شده و این پروژه رشد کرد. دید دقیق ماهواره های لندست به همراه نقشه برداری های زمینی و سایر ابزارهای موجود به USDA امکان برآورد نوع محصول و سطح زیر کشت را به صورت استان به استان و ایلات به ایالت می داد. در پایان هر سال، USDA لایه ای مربوط به داده های اراضی زیر کشت گزارش می داد. این عملیات از سال 2009 در آمریکا آغاز شده و تا کنون ادامه دارد. نقشه سال 2018 ه در زیر آورده شده، الگوهای مختلف زراعی را نشان می دهد که شامل پارسل های کشت ذرت (به رنگ زرد) و سویا (به رنگ سبز) در غرب میانه و محصوصلات متنوع در کالیفرنیای مرکزی می گردد. به در دسترس بودن دهه ساله این نقشه ها، کشاورزان و سایرین می تواند تغییرات کشت را در این سالها مشاهده کرده و دنبال کنند.  

میرات ماهواره لندست 9 در پایش تغییرات محیطی

برای بررسی اینکه زمین در نیم قرن گذشته چگونه تغییر کرده است می توان به تصاویر ماهواره لندست نگاه کرد. آرشیو ماموریت لندست  شامل داده های پیوسته از تغییرات طبیعی و یا تغییرات با منشا انسانی اراضی، یخ ها و آبها از سال 1972 می باشد.

آرشیو ارزشمند تصاویر ماهواره ای سری لندست

آرشیو ماهواره های سری لندست شامل بیش از 8 میلیون تصویر از سطح زمین در بازه زمانی در حدود نیم قرن، برای محققین و تصمیم گیرندگان فرصت بسیار مناسبی فراهم می آورد تا به فهم بهر سیستم ها و اکوسیستم های کره زمین دست یابند و بتوانند مدیریت عذایی، آب و جنگل ها و به طور کلی منابع طبیعی کره زمین را بهتر و موثرتر پیش ببرند.

این آرشیو ارزشمند، شامل داده های خام، داده هایی که اخیرا برداشت شده همچون محصولات تصحیح شده و ارتقا یافته مربوط به نواحی سوخته، برف-پوش ها، انعکاس سطحی و دمای سطح زمین می باشند. در حالی که داده ها در فرمت مناسب برای آنالیزهای تخصصی و پژوهش ها موجود هستند، ابزارهایی همچون USGS Global Visualization Viewer و EarthExplorer امکان نمایش منفرد داده ها و نیز جستجوی تصاویر به صورت مستقیم از طریق مرورگرهای وب را نیز فراهم می آورند.

در سال 2008 سازمان زمین شناسی آمریکا تمامی آرشیو داده های لندست را به صورت رایگان در دسترس عموم قرار داد. این آرشیو برای همگان در بررسی نواحی جغرافیایی وسیع و مطالعات و پژوهش های زمانی که عمدتا تا پیش از باز شدن این آرشیو، هزینه بر بودند، مورد استفاده قرار گرفت. از سال 2008 تعداد و حجم و تنوع پژوهش هایی ه از داده های لندست بهره می گرفتند به صورت تصاعدی رشد کرد.

ظهور آنالیز داده های حجیم و پردازش های ابری باعث افزایش قدرت و توان و اهمیت این آرشیو ارزشمند نیز گردید. با استفاده از پلتفرم های پردازش ابری و سایر ابزارهای آنالیرگر قدرتمند، محققین و پژوهشگران می توانند بسیار سریع و دقیق به الگوی تغییرات درازمدت چندین دهه سطح کره زمین در نیم قرن اخیر بپردازند.

آرشیو تصاویر ماهواره ای لندست برای پژوهشگران توانایی تحلیل پرسش هایی در مورد تغییرات کره زمین را فراهم می آورد. با دسترسی به این آرشیو منحصر به فرد، ما قادر به به پایش منابع طبیعی در مقیاس محلی، منطقه ای و جهانی خواهیم بود و مدیران منابع طبیعی را قادر به اخذ تصمیمات آگاهانه در مورد آینده خواهد کرد.

ادامه میراث ماهواره لندست 9 در ردیابی اثرات تغییر اقلیم

تصاویر ماهواره ای لندست نوعی سبزشدگی در بخش شمالگان آمریکای شمالی را نشان می دهد. نواحی شمالی قاره آمریکا در حال سبزتر شدن هستند، طبق مطالعات ناسا که زیست کره را در آلاسکا و کانادا بررسی نموده است این مسئله را نشان می دهد و اثبات می کند. در یک اقلیم معلق بینابینی، تقریبا یک سوم از پوشش اراضی توندرای نواحی جنب قطبی بیشتر شبیه اکوسیستم های نواحی گرم تر شده اند. با برداشت 87000 تصویر توسط ماهواره لندست بین سالهای 1984 تا 2012، و تبدیل آنها به داده هایی که نماینده سلامتی پوشش گیاهی اراضی هستند، محققین دریافته اند که نواحی غربی آلاسکا، کبک و نوواحی دیگر در حال چند دهه اخیر در حال سبزتر شدن هستند. گرمایش سریع در نواحی قطبی منجر به طولانی تر شدن فصل رشد برای گیاهان شده و باعث تغییراتی در خاک گردیده است. تندراهای استپی به بوتهزارها تغییر کرده اند و بوتهزارها ارتفاع بیشتری یافته و متراکم تر شده اند این تغییراتی است که می تواند بر آبهای نواحی منطقه ای، انرژی و سیکل کربن نیز اثرگذار باشد.

برچسب ها:

مطالب زیر را حتما مطالعه کنید

برنامه نویسی پایتون بخش هشتم (انتساب چندگانه، ثابت ها، نوع-داده های عددی و اپراتورها)

برنامه نویسی پایتون بخش هفتم (متغیرها، دستور انتساب و عبارات)

برنامه نویسی پایتون بخش ششم (Identifiers)

ماهواره لندست 9

نرم افزار Arc GIS Desktop در مقابل Arc GIS Pro

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش چهارم (برنامه نویسی مقدماتی در پایتون)

دیدگاهتان را بنویسید

با عضویت در خبرنامه از آموزش های جدید رایگان در ایمیل خود مطلع شوید