دیتوم (Datum) در سیستم اطلاعات جغرافیایی

پیش از ظهور و استفاده از تکنولوژی نقشه کشی ماهواره ای، بهترین روش برای انجام محاسبات و اعمال سیستم تصویر بر مبنای ژئوئید بود (منظور از ژئوئید، شکل زمین با در نظر گرفتن سطح آب اقیانوس ها). با پیشرفت تکنولوژی نقشه برداری و پیشرفت متدهای برداشت داده، فرمول­های محاسبه عوارض و ژئوئید نیز ارتقا یافت. زمین یک کره کامل نیست. که این وضعیت موجب ایجاد مشکلاتی در تعریف دقیق شکل زمین می گردد. به کمک محاسبات، متخصصان، دیتوم ها را برای ساده سازی عملیات تصویرسازی یا Projection ایجاد نموده اند. به هر حال، به دلیل بی نظمی های بسیار، استان های مختلف، مناطق و کشورهای مختلف دارای مجموعه دیتوم های مختص خود هستند. که به ژئودزیست ها کمک می کند بیشتر درباره سیستم مختصات بدانند، زیرا نقطه مرجع دیتوم به صورت سیستم های مختصاتی ذخیره سازی می شود. زمانی که دیتوم تغییر کند، مقادیر مختصاتی سیستم مختصات جغرافیایی نیز تغییر خواهد کرد. دیتوم های استاندارد سازی شده بسیاری توسط کشورهای مختلف ایجاد شده است که از آن جمله می توان به WGS84، NAD27 و یا BESSEL 1841 اشاره کرد. نرم افزار Arc GIS  مثال بسیار خوبی از یک سیستم اطلاعات جغرافیایی است که از انواع مختلفی از دیتوم ها استفاده می کند تا با ترکیب با سیستم موقعیت یاب جهانی و سیستم اطلاعات جغرافیایی در تشخیص دقیق موقعیت عوارض و لایه ها عمل کند.