0

وبلاگ

سامانه آموزش سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور آموزش نرم افزارهای GIS و RS آموزش نرم افزار Arc GIS Desktop تعمیم یا Generalization در نرم افزار Arc GIS

تعمیم یا Generalization در نرم افزار Arc GIS

جنرالیزاسیون (Generalization) یا کلی سازی یا تعمیم در سیستم اطلاعات جغرافیایی

برخی مواقع، داده های GIS دارای جزئیات اضافی و یا داده های مکانی بیش از حد مورد نیاز هستند. البته این جزئیات زیادی، با توجه به نیازمندی های مقیاس که نقشه ها در آن تنظیم و تدوین می گردند تعریف و توجیه می گردد. جنرالیزاسیون یا تعمیم، متدهایی در سیستم اطلاعات جغرافیایی برای کاهش جزئیات در داده های مکانی هستند. به عنوان مثال یک نقشه کوچک-مقیاس از کشور ایران نیاز به جزئیات بسیار بالا از خطوط ساحلی ندارد و یا یک نقشه استانی که اطلاعات مربوط به توپوگرافی در مقیاس یک استان را نمایش می دهد نیاز به تمامی جزئیات مربوط به راهها و جاده های فرعی و اصلی را ندارد.

جنرالیزاسیون و صحت و دقت داده های مکانی

جنرالیزاسیون می تواند از طریق حذف جزئیات حاصل گردد.  این مراحل می تواند شامل نمایش تنها خطوط راه اصلی، نمایش تنها مرز استان ها به جای نمایش تمام اطلاعات مربوط به آنها و مواردی از این دست باشد. جنرالیزاسیون در سیستم اطلاعات جغرافیایی از روش های هموار سازی خطوط یا Smoothing، حذف جزئیات کوچک همچون پیچ و خم های خطوط ساحلی و یا مئاندرهای رودخانه ای نیز استفاده می کند. زمانی که جزئیات مربوط به عوارض جغرافیایی ساده سازی می شوند و برخی از جزئیات خود را از دست می دهند، این تغییرات در خلال عملیات جنرالیزاسیون اتفاق می افتد، داده های جنرالیزه شده از صحت مکانی کمتری برخوردار خواهند بود و در نتیجه بخشی از صحت خود را از دست خواهند داد. بایستی توجه داشت که اگر از داده های جنرالیزه شده در محاسباتی همچون طول، محیط و یا مساحت استفاده شود می تواند منجر به خطاهای محاسباتی زیادی شود.

جنرالیزاسیون در نرم افزار Arc GIS

در نرم افزار Arc GIS بسته به اینکه داده های برداری یا رستری را جنرالیزه می کنید، روش ها و ابزارهای مختلفی وجود دارد. یک سری ابزار در جعبه ابزار Spatial Analyst در نرم افزار Arc GIS وجود دارد که به شما امکان اجرای چندین روش مختلف جنرالیزاسیون برداری و رستری بر روی داده های مکانی را فراهم می آورد. ابزارهای جنرالیزاسیون در نرم افزار Arc GIS به سه دسته اصلی طبقه بندی می شوند، گروه اول تجمیع بلوک های داده شامل:Nibble, Shrink  Expand, Region Group و Thin، گروه دوم هموارسازی لبه های عوارض شامل: Boundary Clean و Majority Filter و گروه سوم شامل کاهش قدرت تفکیک و جزئیات شبکه های رستری همچون Aggregate. در مورد داده های برداری نرم افزار Arc GIS ابزار Generalize را ارائه می کند که در بخش ابزارهای ویرایش قرار گرفته که از الگوریتم داگلاس-پویکر برای ساده سازی عوارض خطی استفاده می کند. ابزارهای دیگری نیز برای جنرالیزاسیون داده ها در بخش ابزارهای جنرالیزاسیون نرم افزار Arc GIS وجود دارد که طیف گسترده ای از این ابزارها را ارائه می کند. با استفاده از این ابزارها می توان در ساده سازی، ترکیب، تجمیع، ترکیب و کاهش قدرت تفکیک عوارض برداری و رستری و به طور کلی در استفاده های کارتوگرافیکی استفاده کرد.

روش Generalize کردن عوارض برداری در نرم افزار Arc GIS

نرم افزار Arc GIS امکانات خوبی در زمینه جنرالیزاسیون داده ها و عوارض مکانی فراهم آورده است. برای جنرالیزه سازی داده های برداری خطی و پلیگونی می توانید از ابزار Generalize نرم افزار Arc GIS استفاده کنید. بدین منظور ابتدا در صورتی که پنجره Search نرم افزار در حالت غیر فعال است از طریق منوی Window گزینه Search را انتخاب کنید تا این پنجره در حالت نمایش قرار بگیرد. در شکل زیر نحوه فعال کردن کادر جست و جوی نرم افزار نمایش داده شده است.

بعد از فعال کردن کادر جست و جوی نرم افزار گزینه Generalize را در تایپ نموده و در لیست نتایج بر روی گزینه Generalize (Editing) کلیک کنید.

به محض کلیک بر روی گزینه Generalize (Editing) پنجره ای به همین نام مطابق با شکل زیر باز خواهد شد.

در ادامه با شماره گذاری هر یک از اجزای این ابزار به توضیح در مورد هر یک می پردازیم.

بخش Input Feature: در این بخش یک عارضه برداری خطی یا پلیگونی را به عنوان ورودی معرفی کنید.

بخش Tolerance: در این جا یک آستانه برای تعیین مقدار ساده سازی خطی وارد کنید. توجه داشته باشید هرچقدر مقدار بیشتری در این کادر تعیین شود، مقدار یا درجه ساده سازی بیشتر شده و جزئیات بیشتری حذف می گردد.

بخش تعیین واحد Tolerance: در کادر جلوی Tolerance می توانید واحد Tolerance را تعیین کنید. به طور پیش فرض نرم افزار از واحد مختصاتی لایه ورودی استفاده می کند که البته امکان تغییر آن توسط کاربر نیز وجود دارد. نهایتاً با تعریف بخش های مشخص شده بر روی دکمه ok کلیک کنید تا عملیات جنرالیزاسیون با مؤلفه های وارده، انجام شود.

به طور نمونه از یک لایه پلیگونی به طوری که در شکل زیر نشان داده شده است به عنوان ورودی به ابزار Generalize استفاده می کنیم.

به دلیل آنکه لایه ورودی دارای سیستم مختصات UTM با واحد مسطحاتی متریک است در نتیجه واحد Tolerance به صورت خودکار، متر تعیین می شود. اکنون عملیات جنرالیزاسیون را با Tolerance برابر با 10، 20، 30 و 40 متر انجام داده و نتایج را نمایش می دهیم، تا تأثیر عملیات جنرالیزاسیون بر روی یک عارضه برداری را مشاهده کنید.

نکته مهم در این بخش آن است که ابزار Generalize یک خروجی جدید ایجاد نمی کند و نتایج را بر روی لایه ورودی اعمال می کند. در نتیجه بهتر است در جعبه ابزار Editor لایه برداری مورد نظر خود را در حالت Start Editing قرار دهید تا در صورتی که نتایج Generalize مطابق با خواست شما نبود، بدون ذخیره سازی تغییرات Stop Editing نموده و مجدداً عملیات جنرالیزاسیون را با مقدار Tolerance دیگری تکرار کنید.

ما را از دیدگاههای ارزشمند خود مطلع کنید

مطالب زیر را حتما مطالعه کنید

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش چهارم (برنامه نویسی مقدماتی در پایتون)

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش سوم (محاسبات ریاضی، استایل و خطاها در برنامه نویسی)

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش دوم (شروع به کار با پایتون)

ابزارهای برنامه نویسی (Programming Tools)

سیکل توسعه نرم افزار

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش اول

دیدگاهتان را بنویسید

با عضویت در خبرنامه از آموزش های جدید رایگان در ایمیل خود مطلع شوید