انتشار نخستین تصاویر لندست 9 توسط سازمان هوا و فضای آمریکا (NASA)

نقشه های کروپلت – مقدمه ای بر طبقه بندی داده

تصاویر چند طیفی (Multi-spectral) در مقایسه با تصاویر ابر طیفی (Hyper-spectral)

فتوگرافی هوایی (Aerial Photography) در مقابل ارتوفوتوگرافی (Orthophotography)

راهنمای جامع لیدار (Light Detection and Ranging – LiDAR)

سنجش از دور چیست ؟

منابع داده GIS رایگان در سطح جهانی : داده های رستری و برداری

مقدمه ای بر سرویس های نقشه کشی تحت وب (WMS)

علم داده مکانی چیست ؟

تحلیل عوارض سه بعدی

ژئوانالیتیکس: آنالیز داده های مکانی حجیم

فرمت های داده در سیستم اطلاعات جغرافیایی بخش سوم

فرمت های داده در سیستم اطلاعات جغرافیایی بخش دوم

فرمت های GIS و پسوندهای داده مکانی بخش اول

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش سی ام

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش بیست و نهم

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش بیست و هشتم

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش بیست و هفتم

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش بیست و ششم

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش بیست و پنجم

معرفی سامانه WEB GIS

نقشه متوسط دمای سطح زمین ایران (LST)

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش بیست و چهارم

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش یازدهم (تبدیل نوع و گرد کردن)

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش دهم (اپراتورهای انتساب گمارشی)

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش نهم (نمادهای علمی، ارزیابی عبارات و اولویت اجرای اپراتورها)

برنامه نویسی پایتون بخش هشتم (انتساب چندگانه، ثابت ها، نوع-داده های عددی و اپراتورها)

برنامه نویسی پایتون بخش هفتم (متغیرها، دستور انتساب و عبارات)

برنامه نویسی پایتون بخش ششم (Identifiers)

معرفی توانایی ها و ویژگی های ماهواره لندست 9

ماهواره لندست 9

نرم افزار Arc GIS Desktop در مقابل Arc GIS Pro

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش چهارم (برنامه نویسی مقدماتی در پایتون)

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش سوم (محاسبات ریاضی، استایل و خطاها در برنامه نویسی)

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش دوم (شروع به کار با پایتون)

ابزارهای برنامه نویسی (Programming Tools)

سیکل توسعه نرم افزار

آموزش برنامه نویسی پایتون بخش اول

مقدمه ای بر برنامه نویسی کامپیوتر (بخش مبانی برنامه نویسی)

مقدمه ای بر برنامه نویسی کامپیوتر بخش سخت افزار

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

Instagram: giscoders

اولین تصاویر ماهواره لندست 9 توسط ناسا منتشر شد

لندست 9، ماموریت مشترکی بین سازمان هوا فضای آمریکا (NASA) و سازمان زمین شناسی آمریکا (USGS) می باشد که در 27 سپتامبر سال 2021 در مدار قرار گرفت و اکنون اولین تصاویر از سطح کره زمین را جمع آوری نموده است. این تصاویر همگی در 31 اکتبر 2021 برداشت شده اند که پیش نمایشی از چگونگی کمک این پروژه به مردم در مدیریت منابع طبیعی در مقیاس وسیع و ردیابی اثرات تغییر اقلیم می باشد که به داده های سری لندست اضافه می شود و در حدود 50 سال پایش از سطح زمین را فراهم می آورد.

سنسورهای ماهواره لندست 9

لندست 9، دو سنسور ثبت تصویر را با خود حمل می کند: سنسور OLI-2 یا Operational Land Imager 2، که قابلیت تشخیص 9 طول موج در باندهای مرئی، مادون قرمز نزدیک و مادون قرمز موج کوتاه را دارا است. سنسور دیگر TIRS-2 یا Thermal Infrared Sensor 2 می باشد که دو طول موج حرارتی را اندازه گیری می کند تا تغییرات دما را بتواند اندازه گیری نماید. این سنسورها برای کاربران لندست 9 اطلاعات مهمی در مورد سلامتی محصولات کشاورزی، آبیاری محصولات زراعی و کیفیت آبها، گسترش و شدت آتش سوزی های طبیعی، جنگل زدایی، عقب نشینی یخچال های طبیعی، گسترش شهرها و بسیاری موارد دیگر را فراهم می آورد.

ماهواره و سنسورهای حامل آن تا حدودی شبیه به طراحی ماهواره لندست 8 می باشد که در سال 2013 در مدار قرار گرفت و همچنان در حال گردش به دور کره زمین می باشد. این دو ماهواره با یکدیگر به طور تقریبی در حدود 1500 تصویر از سطح زمین در هر روز برداشت می کنند و کل کره زمین را در هر 8 روز پایش می کنند.

ماهواره لندست 9 دارای چندین ویژگی ارتقاء یافته می باشد که شامل قدرت تفکیک رادیومتریک بالاتر می باشد و به سنسورها امکان می دهد که بتوانند تمایزات بیشتری در عوارض سطح زمین را تشخیص دهند به خصوص در مناطق تاریک تر همچون آب ها و یا جنگل های متراکم. لندست 9 با توان تفکیک رادیومتریکی 14-بیتی می تواند بیش از 16000 تناژ را در یک طول موج خاص تفکیک نموده و تشخیص دهد. در حالی که لندست 8 داده های 12-بیتی و توان تفکیک 4096 درجه را دارا بود. لندست 7 تنها قدرت تشخیص 256 درجه نوری را دارا بود و تنها 8-بیت قدرت تفکیک رادیومتریک داشت. داده ها و تصاویر به دست آمده از لندست 9 قابلیت و توان ما را برای مشاهده و پایش تغییرات سطح زمین در طول ده ها سال افزایش می دهد. به قول مدیران ارشد ناسا، داده های ماهواره های سری لندست می تواند برای مدیران شهری، کشاورزان و دانشمندان بسیار کارآمد و مفید باشد و در برنامه ریزی های آینده مورد استفاده قرار گیرد.

تیم لندست 9 ناسا، در دوره 100 روزه تست و بررسی تصاویر قرار دارد. این دوره شامل آزمون سیستم های مختلف ماهواره و زیرسیستم های آن و همچنین کالیبراسیون سنسورها و دستگاههای موجود در ماهواره می باشد. سازمان زمین شناسی آمریکا (USGS) داده های لندست 9 را در کنار لندست 8 تنظیم می نماید و این دو ماهواره به همراه یکدیگر به طور تقریبی 1500 تصویر از سطح کره زمین را در هر روز برداشت می نمایند که کل سطح کره زمین را هر 8 روز به طور کامل پوشش می دهد.

اولین داده از لندست 9 مربوط به سواحل کیمبرلی در استرالیای غربی است که نشان دهنده قابلیت های دو سنسور حامل ماهواره لندست 9 می باشد. این تصویر توسط سنسور OLI-2 در 31 اکتبر 2021 برداشت شده است. اگرچه شباهت های زیادی بین طراحی لندست 8 و 9 وجود دارد اما ارتقاء کیفی لندست 9 به این ماهواره امکان می دهد که توان تشخیص بهتری به خصوص در مناطق تیره تر و سایه ها و نواحی همچون آب ها و جنگل های متراکم داشته باشد. داده های لندست 9 توسط وب سایت USGS به صورت عمومی و رایگان در اختیار کاربران قرار می گیرد.

ماسه های سفید ساحل پنساکولا در تصویر لندست 9 برداشت شده از فلوریدای آمریکا قابل مشاهده است. لندست و سایر ماهواره های سنجش از دوری به ردیابی تغییرات خطوط ساحلی همچون توسعه شهری، اثرات پتانسیل مربوط به بالاآمدگی سطح آب های آزاد دریاها و … کمک می کند. اولین روز برداشت داده های لندست 9 در 31 اکتبر 2021 می باشد که شروع به برداشت های زمینی و عکسبرداری از سطح کره زمین نموده است.

در تصویر بعدی رسوبات مربوط به دریاچه اری کلیر مشاهده می شود که در تاریخ 31 اکتبر 2021 توسط ماهواره لندست 9 برداشت شده است. دریاچه های عظیم پنجگانه آمریکا به عنوان منابع عظیمی برای آب های شیرین، فعالیت های تفریحی، حمل و نقل و گردشگری برای بخش بالایی غرب میانه آمریکا محسوب می شود و کیفیت آب ها در این مناطق دارای اولویت و اهمیت می باشد. در ماه های گرم سال، لندست 9 جلبک های سبز رنگی را که می توانند جز جلبک های مضر قرار داشته باشند را تشخیص داده است. لندست 9 قادر به کمک به دانشمندان و مدیران منابع طبیعی در شناسایی شکوفه های جلبکی می باشد و یا آنکه نواحی که امکان ایجاد این پدیده در آنها وجود دارد را زودتر می تواند تشخیص و شناسایی نمایند تا بتواند از این پدیده مخرب محیطی جلوگیری کنند.

داده های ماهواره لندست 9 و سایر تصاویر ماهواره ای در نواحی همچون نواحی خشک و بیابانی جنوب غربی آمریکا در نواحی همچون ناواهو، می توانند در پایش سلامت محصولات کشاورزی به مردم و مدیران و مسئولان کمک کنند همچنین در تعیین دوره های آبیاری و زمان آبیاری می توانند به کشاورزان کمک نمایند. با استفاده از تنها 85 دستگاه اندازه گیری باران برای پوشش پهنه ای به وسعت 27000 مایل مربع، داده های ماهواره ای و مدل های اقلیمی می توانند این نقصان و کمبود داده های ایستگاهی و زمینی را جبران نموده و به مدیریت و پایش شدت خشکسالی در این نواحی کمک بسیار مؤثری کنند.

کوه های هیمالیا در کشور نپال در تصویر ماهواره ای لندست 9 در بالا نشان داده شده است. یخچال ها و دریاچه های یخچالی که بر اثر ذوب یخ در این نواحی ایجاد شده است در بخش بالا و وسط تصویر مشاهده می شود. در نواحی مرتفع و کوهستانی آسیا، بسیاری از جوامع انسانی و مدنیت های انسانی بر پایه همین آب های ناشی از ذوب یخ ها شکل گرفته اند و ماهواره لندست می تواند چگونگی تغییرات این یخچال ها را در طول فازهای گرمایش جهانی بررسی و ردیابی کند. مطالعات پیشین که توسط داده های سری لندست انجام گرفته حاکی از شواهدی مربوط به کوچک شدن و عقب نشینی یخچال های هیمالیا است. این تغییرات همراه با تغییرات سطح اساس دریاچه هایی می باشد که در مجاورت فلات تبت قرار دارند.